Kevin Ayers
In zijn boek The Best Music You’ve Never Heard wijdt Nigel Williamson een heel hoofdstuk aan de Brit Kevin Ayers, een van de oprichters van Soft Machine – de jazzprogband die hij al snel weer verliet om naar Ibiza te vertrekken, en soloplaten te gaan maken. Over de eerste, Joy of a Toy (1969), waarop het nummer ‘Lady Rachel’ staat, schrijft Williamson:
• Kees van der Zwan
Joy of a Toy was a sumptuous affair, full of great melodic, witty songs sung in a lazy, sensuous baritone and it has endured far better than the jazz-prog sound that Soft Machine pursued after Ayers’ departure.Na Joy of a Toy volgde tot Ayers’ dood in 2013 een reeks albums, waarvan vooral de eerste handvol hem een cultstatus opleverden die te vergelijken is met die van Pink Floyd-oprichter Syd Barrett, met wie Ayers ook nog even samenwerkte. De Britse popjournalist Nick Kent noemde Kevin Ayers en Syd Barrett “the two most important people in British pop music. Everything that came after came from them.”
• Kees van der Zwan
posted by Krupke at 12:59 PM
1 Comments:
Vanaf de eerste Soft Machine was ik verloren voor zowel Ayers, Ratledge en Wyatt. En inderdaad, Ayers is nu veel fijner om te beluisteren dan het latere Soft Machine werk. Wyatt is ook van uitzonderlijke klasse. De uitspraak van Nick Kent vind ik nogal overtrokken. Robert Wyatt vind ik zelf veel 'belangrijker' en ook 'interessanter' dan Barrett-die helaas instortte na de 1e fenomenale Pink Floydplaat en ook Ayers. Gelukkig bleven de twee (Wyatt en Ayers) wel goede vrienden en werkten ze nog geregeld samen. The Lady rachel is wel een van zijn allermooiste nummers, dus bedankt!
Post a Comment
<< Home